Zangvereniging Orpheus is een warme familie die op enthousiaste wijze, zangkunst ten gehore brengt. Orpheus verjongt en groeit nog, zelfs nu Zuid-Limburg vergrijst en krimpt. We hebben ruim 50 actieve leden die wekelijks repeteren. Wij zijn trots op de aanstekelijke mix van gevarieerde muziek, enige serieuze stemvorming en een flinke dot humor tussendoor.

Orpheus heeft een mooie historie. Nuth wordt vlak na de bevrijding in november 1944 feestelijk verrijkt met een nieuw mannenkoor. De feestvreugde is natuurlijk nog groter als onze dames mee mogen doen, dus vanaf 25 maart 1952 zijn we een gemengd koor. In de jaren daarop groeit Orpheus fors en verwerven we bekendheid als koor van hoge kwaliteit. Er volgen concert-reizen in binnen- en buitenland.

Op dit moment hebben we een iets lichter repertoire. Onder bekwame en vrolijke leiding van dirigent Maurice Wiche oefenen we liederen uit musicals, traditionals, spirituals maar ook uit kerkelijke sfeer, opera en operette. Bij onze concerten en uitvoeringen worden we regelmatig bijgestaan door pianiste Annemie Sluijsmans en organist Ed Coenen en werken we vaak samen met solisten, andere koren en muziekverenigingen.

Vanaf 25 mei 2018 beschermen alle EU-landen uw privacy volgens dezelfde wettelijke regels zoals vastgelegd in de "Algemene Verordening Gegevensbescherming". Inmiddels hebben alle leden van zangvereniging Orpheus een formulier ontvangen en ingeleverd ter ondertekening. Deze gegevens zullen door het secretariaat worden bewaard. Hiermee hebben wij voldaan aan de opdracht.

     Filmpjes Orpheus op YouTube

Al kende ik Leo nog maar kort, toch denk ik met veel plezier aan hem .

Hij was grappig, aardig, nooit had hij een slecht humeur en ook had hij een mooie (tenor) stem.

Ik zal hem missen maar vooral zijn jodelen.

Opeens uit het niets liet hij dit horen tijdens het repeteren van de Launische Forelle.

En toen hij werd gevraagd dit ook te doen tijdens het concert hebben de dames hem wel even over moeten halen.

Wat was hij zenuwachtig bij het concert dat dit zijn laatste zou worden wisten we nog niet.

Wat had hij geoefend met Maurice om het jodelen goed te laten klinken.

Zijn gejodel werd zo goed ontvangen dat Leo niet meer te stoppen was en gewoon door bleef gaan ondanks dat de dirigent al een paar keer een stopteken had gegeven.

Leo kon ook wel eens ondeugend zijn dan zong hij schuine teksten in plaats van de tekst die er stond.

Het zingen bij Orpheus was zijn leven en hij genoot er van.

Altijd bereid om mee te helpen ook maakte hij de foto’s van onze jubilaressen.

Leo we zullen de jodelkoning gaan missen en dat je daar boven maar mee mag zingen in het engelenkoor.

Geschreven door: Daniella van der Schrier

Landgraaf 10 Juni 2025